CAN OLUP YAŞAYANIN

Can olup yaşayanın kusurları olur
Kusur etmeyenler cansız değerlerdir
En büyük kusuru icra eyleyenler
Konuşan dillerle; dokunan ellerdir.

Son yarım asrın; verdikleri oldu
İnsanlığın elinden aldıkları oldu
Dağ taş bakmayıp aştıkları oldu
Can olup yaşayanın kusurları olur

Yüz yıl gerilere dönüp gezinelim
Köyleri şehirleri birazcık bilelim
Her an kusur edene nasıl güvenelim
Can olup yaşayanın kusurları olur.

Ben bilirim deme; yanıldığın olur
Her can bir vakit çok çaresiz kalır
Dil kusur etmekte; ön ayak olur
Canlı olup yaşayanın kusuru da olur.

Artıyı eksileri görüp düşünelim
Kendi hırslarımızı birazcık yenelim
Önce kendimize bizler güvenelim
Can olup yaşayanın kusuru da olur.

Saygıyı bitirme; hayat tarzı eyle
İç içe yaşıyoruz şehirlerle köyle
Güzelliği büyütün ikram etmeyle
Can olup yaşayanın kusurları olur.

05.12.2011 İsmet GÜR

SAHAPSIZ OLMAK

Sahapsız olmak ateşten gömlektir
Her yaşın sahapsız kalanları var
Bu yolda olanlar çok acılar çeker
Onlara bu dünya darlardan dardır.

Ne evlatlar vardır; ana baba yok
Dertleri bir değil inanın pek çok
Gözünü açta; bu sahalara bir bak
Onlara bu dünya darlardan dardır.

Göz yaşı dökerler! mideleri açtır
Her zaman yedikleri acı kırbaçtır
O canlar bu hale oyunlarla düştü
Sahapsız kalanlar çok çile çeker.

01.12.2011 İsmet GÜR