Rüzgar kopartır yaprağı dalından,
Düştüğü halleri bilemezsin sen,
An gelir kendini eğer yitirirsen,
Huzurlu ortamı bulamazsın sen.
Kıvrılarak gider hayatın yolları,
Bükme kıracaksın kuruyan dalları,
Her yere uzatma o arsız elleri,
Farkında olmasın kıranlar olur.
26,03.2009 İsmet GÜR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder