Hep övdüm seni göklere uçurdum
Kendi iştahımı hep kendim kaçırdım
İşim olmayacak o durakta durdum
Boşa geçen ömrüme şimdi yanarım.
Bir tanem derdim bağrıma basardım
Zaman, zaman bana neden küserdin
Ayaklarının altına hep halı serdim
Boşa geçen ömrüme şimdi yanarım.
Paylaşmayı öğrendim öğretemedim
Dünya malına seni asla satamadım
Senden ayrı kaldım uyku tutamadım
Boşa geçen ömrüme şimdi yanarım.
Fazla iltifattan hep cezamı çektim
Acımadın sen; kor ateşler de yaktın
Sorarım kimlere kem gözle baktım
Boşa geçen ömrüme şimdi yanarım.
Hep verici olda hiç alıcı olma
Huzurun bozulursa dönüp de gelme
Yalvarırım beni defterinden silme
Boşa geçen ömrüme şimdi yanarım.
24.10.2010 İsmet GÜR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder