İçerime düşen sevgi ateşleri
Sabrımı tüketti ben yanıyorum
Uygu mahmurluğu benden kalktı
Ancak yeni, yeni uyanıyorum.
Yataklar insanı biraz dinlendirir
O sevda gözlerimi hep nemlendirir
Kırıcı davranışlar neden gücendirir
Sevgiyi saygıyla besleyin insanlar.
Bir sevda var; beni benden çalıyor
Tatlı uygularımı hor görüp bölüyor
Hasretlik her canlıya işkence oluyor
Sevgiyi saygıyla süsleyin insanlar.
12.11.2010 İsmet GÜR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder