Sonsuz bir yolculuğa dostlar götürüyor
İbret alın! ellerim bakın boş gidiyorum
Toprak beni bağrına severek bastı
Kainatı yaratana şükür ediyorum.
Hep insafa gelin! geride kalanlar
Mutlu olur paylaşmayı biraz bilenler
Ağlamak olmasın olsun gülenler
Kainatı yaratana şükürler olsun.
Yolcu; yollarının kıymetini bilsin
İnsafsızlara deyin de insafa gelsin
Sızlanmak bir köşede yalınız kalsın
Kainatı yaratana şükürler olsun.
Zalimi ! zorbayı, Allah ıslah etsin
Saygı her sahada duman gibi tütsün
Yer yüzünde barutun kokuları bitsin
Kainatı yaratana şükürler olsun.
Dünyanın haline! ahvaline bakın
Komşunuzun; acısını birazcık çekin
Dostluk tohumlarını! ürkmeyin ekin
Kainatı yaratana şükürler olsun.
Aklınıza gelsin! mezarlık taşları
Akmasın kimselerin gözünün yaşları
Sayın; gül kokusu gibi kokan işleri
Kainatı yaratanımıza şükürler olsun.
16.06.2011 İsmet GÜR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder