Doğru söz kılıça benzer, vurduğu dalları keser,
Ana, baba, yar tanımaz, dostlar bile sana küser.
Her insana nasip olmaz kusurları yüze vurmak,
İki şeyi birbirinden kolay değildir ayırmak.
Acı, tatlı ve ekşiler, ağlayan yüz nasıl güler,
Birtek elde birçok hüner olmaz deme olur evlat.
Gökte yıldızlar sayılmaz, canı çıkan hiç ayılmaz,
Cana canana kıyılmaz, canlar sevgi ister oğul.
Beşikte ağlayan kuzum, bugün yine yalnızım,
Gider kışın, gelir yazın dağların buz tutar oğul.
Hayatın iki yüzü var, yüreğimde bir sızı var,
Yine bana o sevdamın dal kesecek bir sözü var.
Bir dersen bin işitirsin, beni hep yalınız korsun,
Hiç kanaatkar değilsin, şükründen aciz nankörsün.
Servilere bakıp durma, onların altı son durak,
Sevgi saygı özün olsun, vahlanışlarını bırak.
13.12.2005 İSMET GÜR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder