Köylerin yolundan toz çamur geçerdik,
Ayranını suyunu bir zevkle içerdik,
İnsanları şehirlere biz niçin kaçırdık,
Şimdi garip kaldı; köylerin yolları.
Harman yerlerimizde düğünler olurdu,
Buğday, arpa, hasat’ı tarladan gelirdi,
Kara kış’ta, kara sapan! öksüz kalırdı,
Şimdi garip kaldı, köylerin yolları.
Köy etrafında! tarla çimen bağlamış,
Ötesinde güzelce ormanların varmış,
Köyümün başını kara duman sarmış,
Şimdi garip kaldı; ah o köylerimiz.
Oradaki çeşmenin; suyu bir lezzetli,
Bu güzellikleri kim neden derk etti,
Köyler değerli olmayı artık hak etti,
Şimdi garip kaldı; ah o köylerimiz.
İsmet Gür! köyler için gazeller yazar,
Bir yanında öksüzdür! sayısız mezar,
Köylerimiz de hayatın nasırları var,
Şimdi garip kaldı! ah o köylerimiz.
01.05.2011 İsmet GÜR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder