Dertlerimin üstüne çektim bir iki cila,
Köyümün adı Çatak! eski adı Meksila,
Hücrelerim gelişti; o köyün havasıyla,
İnsan güzeli yaşar! sevdiği sevdasıyla.
Tarihe bir not düştü bu köydeki! heyelan,
Mezar taşları söyler; artık bu dünya yalan,
Çocukluk çağlarımı çile ile yaşadım,
Saygıdan öteleri! dostlar atmayın adım.
Kotikci Ali köyün; Tekel’de ilk neferi,
Babası gitti Sarıkamış’a! o dönemedi geri,
Şehit evladı olmak; canlar ayrıcalıktır,
Hayat merdiveninden hep zorlanarak çıktık.
Dört evladından biri! şairliği yol seçti,
O hayat yollarında; bir çok çileler çekti,
Ana baba sevgisi! Şair İsmet görmedin,
Yaratanım kimseyi asla koymasın yetim.
Şehit evlatlarının torunları sağ olsun,
Saygı sevgi büyüsün! karşımızda dağ olsun,
Bu köyde bir tarihti! o ceviz ağaçları,
Fatihanıza muhtaçtır orda mezar taşları.
28.06.2011 İsmet GÜR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder