Tonya’nın merkezinden bakardık karşılara,
Giyinip kuşanırsın çıkarsın çarşılara.
Ülkeme meydan okur Tonya’nın tereyağı,
İndik Vakfıkebir’e fol deresi aşağı.
Ey gidi Vakfıkebir seni durmaz anarım,
Senin ormanlarında çıra olur yanarım.
Meşhurdur o yerlerde tarihi dokuların,
Yüreğinden fışkırır memleket kokuların.
Ey gidi Beşik düzü güzellikte yok eşin,
Kemençe çalanda sen yükseliyor ateşim.
Şal pazarından çıkar yiğit delikanlılar,
Sevenine kavuşsun dostlarım nişanlılar.
Güzelsin Karadeniz her yanın bir değerdir,
Herkes kendine sorsun niçin dünyaya geldim.
Dostlarım kemençenin vallahi hastasıyım,
Saygısız olanlara, ben acılardan acıyım.
Bu Maçkalı İsmet’in sözünde astar yoktur,
Ey gidi Karadeniz seni sevenler çoktur.
Bursa’dan selam olsun Vakfıkebir Tonya ya,
Çok borçlarımız vardır arkadaşlar dünyaya.
23.06.2010 İsmet GÜR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder